ලෝකය මට තෑගි කළ ලස්සනම දේ ඡායාරූපකරණයයි. එසේම මගේ කැමැත්ත පරිදි, මානව සංහතිය කල විශිෂ්ටතම තාක්ෂණික සොයාගැනීම කැමරාව වේ. එය ඩිජිටල්ද නැතිනම් සේයාපට කැමරාවක්දයි වැදගත් නොවේ.
ඉතා කුඩා වුනත්, එහි ඇති රාමුව මට ජීවිතය වඩා පුළුල් ලෙස දැකීමට ඉගැන්වීය. මම දකින දේවල් මා දකින ආකාරය ඒ හරහා සමාජයට එළි දක්වමි. එය මගේ වෘත්තිය බව සැබවකි. එහෙත් මගේ ඒ වෘත්තීය භාවිතාව මගේ ඡායාරූප නරඹන්නන්ට විඥ්ඥාණය සහ ආලෝකයක් වන පරිදි බාවිතා කිරීම මගේ යුතුකමයි.
ආලෝකය සහ අන්ධකාරය අතර චිත්‍රයක් ලෙස, ඡායාරූපකරණය ලොවට උපත ලබා වසර දෙසීයකට ආසන්න කාලයක් ගත වී ඇත. අපේ මුතුන් මිත්තෝ එය කලාවක් බව හඳුනා ගන්නා විට එහි බහු වර්ණ, එනම් සයැන්, මැජෙන්ටා හෝ රතු නැත. අළු විචලනයකින් හැඟීම් අවධාරණය වන අතර ඔබ ඒ හරහා ලෝකය වෙනස් ලෙස දකින අතර කාලානුරූපී සම්භාව්‍ය ගුණාංග හඳුනා ගනී. ලෝකය, තාක්‍ෂණය අභිබවා යමින් සිටියදී ඒකවර්ණ වල සුන්දරත්වය, අමතක වූ කලාවක් බවට පත්විය.
බොහෝ දෙනෙකුට මෙන් මටද ඡායාරූපය යනු මතකය ආරක්ෂා කර ගැනීමට අවශ්‍ය බවට සාක්ෂියකි. එය සංනිවේදණ වෟත්තියක් වූ තැන එම ඡායාරූප වැඩිදෙනෙකුට පෙන්වීම එහි අවසාන පලය වේ. එයින් එම ඡායාරූපය ගන්නා මොහොතේ ශටරය ක්‍රියානරවීමට මාව පෙළඹවූ චිත්ත වේගය වැඩි නරඹන්නන් පිරිසක් මත සම්ප්‍රේශණය කිරීමට මට ඒ නිසා හැකිවිය. මා පමණක් නොව, කැමරාවේ ශටයරය ක්‍රියා කරවන හැම ඡායාරූප ශිල්පියෙකුටම ඒ සඳහා ප්‍රබල චිත්තවේගීය හේතුවක් පිටුපස ඇත. එය ඔබ ආදරය කරන කෙනෙකුගේ ඡායාරූපයක් වේවා, ඔබට සමීප හා ආදරණීය වස්තුවක්, සුරතල් සතෙකු, ගමනාන්තයක්, විවාහයක් කුමක් වුවත් අවසානයේ මෙම ඡායාරූප සියල්ලම චිත්තවේගීය ප්‍රකාශණයේ ඵලයන් වේ.
යුරෝපයේ බොහෝ ලලිත කලා ඡායාරූපකරණයේ යෙදී සිටින ඡායාරූප ශිල්පීන් මෙන්ම බොහෝ මංගල ඡායාරූප විශාල ප්‍රමාණයක් සහ සුදු බව මම දැක ඇත්තෙමි. ඡායාරූප ශිල්පීන්ගේ වෙබ් අඩවි පරීක්ෂාකරණ විට කළු සුදු ඡායාරූප ඇල්බම ප්‍රචාරණය කරන්නට ඔවුන් වෙන් කර ඇති ඉඩ අනුව අපට ඒ සඳහා ඇති නව ඉල්ලුම ගැන සිතා ගත හැක. බ්‍රිතාන්‍යයේ සමහර මනාලියන් උත්සාහ කරන්නේ ඇගේ දෙමාපියන්ගේ ඇල්බමයේ ආකාරයට එහි ඡායාරූප ගැනීමටය. එයින් ප්‍රකට වන්නේ කළු හා සුදු ඡායාරූපකරණය සඳහා අපට තවමත් චිත්තවේගීය සම්බන්ධතාවයක් ඇති බවය. මිනිසුන් වන අප චිත්තවේගීය ජීවීන් වන අතර හැඟීම්බර ය.
සමහර විට අපගේ ආච්චිලා සීයලාගේ සහ අපේ දෙමව්පියන්ගේ ළදරුවන් බවට පැරණි කළු සුදු ඡායාරූප නරඹණ විට අපට දැනෙන්නේ ඇයි ? ඡායාරූපයේ ඇති වියැකී යන වර්ණ වලින් අපගේ අවධානය වෙනතකට යොමු නොවන නිසා අපි එක් අවස්ථාවක වර්ණ දෘශ්‍යමාන කිරීමට උත්සාහ කළ හැකිය, නමුත් අපි මෙම ඡායාරූප වෙත ඇදී යන්නේ ඒවා අපගේම ඉතිහාස පටිගත කිරීමක් වන බැවිනි. ඒවා චිත්තවේගීය, ඒ හරහා අපගේ ආදරණීයයන් දුටු විට අපට සතුටක් දැනේ. නැතහොත් අප දැන් නූතන යුගයේ ජීවත් වන අතර තවදුරටත් එවැනි සරල ආකාරවලින් ජීවත් නොවීම ගැන කෘතඥ වෙමු. ඡායාරූපකරණය සෑම විටම වැදගත් ය. බොත්තමක් ක්ලික් කිරීම තරම් පහසු තේරීමක් දැන් අපට තිබේ, සාමාන්‍ය ඡායාරූප සුන්දර හා චිත්තවේගීය වශයෙන් බලවත් රූපයක් බවට පත් කිරීම, එය කාලානුරූපී උරුමයක් බවට පත්විය හැකි අතර එය ඔබගේ පවුල නිධානයක් බවට පත් කරනු ඇත.
මා කැමරාවෙන් ග්‍රහණය කරගත් විෂයයන්, එය චලනයක්, අලංකාරයක් හෝ වෙනත් දෙයක් විය හැකිය. වර්ණ ඡායාරූපය පිළිබඳ භූමියේ යථාර්තය ප්‍රතික්ෂේප නොකරන මම, කළු සහ සුදු අතර අළු පැහැයේ විචලනය තුළින් එහි ප්‍රතිපලය දැකීමට වඩාත් කැමැත්තක් දක්වමි. කෙටියෙන් කිවහොත්, දර්ශණයේ ආලෝකය, හැඩතල හෝ මතුපිට විස්තරාත්මක බව විෂයාබද්ධ කරුණු සඳහා වර්ණවලට වඩා බලවත් වන විට ඔබේ ඡායාරූපය කළු සුදු බවට පත් කර බලන්න. වර්ණ විසින් ඡායාරූපයේ ගම්‍යාර්ථය යටපත් කරන අවස්ථාවක කළු සුදු ඡායාරූපයක් බවට පත් කිරීම මටනම් හොඳ තේරීමකි.
පොදුවේ සියල්ලන්ම වර්ණයෙන් දකින්න සහ වර්ණ ඡායාරූප ගැනීමට උනන්දුවේ. නමුත් අළු පැහැයේ පරාසය අතර රැඳෙමින් තමා දකින දේ ග්‍රහණය කරගෙන එය දෘශ්‍යමාන කිරීමට යම් නිපුණතාවයක් අවශ්‍ය බව ප්‍රතික්ෂේප කල නොහැක. කළාත්මක ඡායාරූපකරණයේ පියා ලෙස ලෙස සැළකෙන ඇන්සල් ඇඩැම්ස්ට කළු සුදු ඡායාරූප මුද්‍රණය සඳහා ”සෝන් ක්‍රමය” සොයා ගැනීමට සිදු වූවේ ඒ නිසාය.
අද අප භාවිතා කරන ඡායාරූප සංස්කරණ මෟදුකාංගයක් වන පොටෝශොප්හි හිස්ටෝග්‍රැම් මෙවලම අළු පැහැයෙන් යුත් වර්ණ 256 ක් පෙන්වයි. පිරිසිදු කළු සහ සුදු හැරුනු විට ඒ අතර ඇති වර්ණ නවයක් පමණක් ඇන්සල් ඇඩම්ස් ඔහුගේ සුප්‍රසිද්ධ භූ දර්ශන ඡායාරූප වල වෙනස හැසිරවීමට සෙවන භාවිතා කළේය. ඔහුගේ කලාප පද්ධතිය තවමත් අපගේ නවීන ඩිජිටල් ඡායාරූපකරණය සඳහා භාවිතා කළ හැකිය. කළු සුදු ඡායාරූප සඳහා ඇඩම්ස්ගේ මූලික රීතිය වූයේ: “සෙවනැලි සඳහා නිරාවරණය කරන්න; ඉස්මතු කිරීම් සඳහා සංවර්ධනය කරන්න. ” “බර්න්” හෝ “ඩොජ්” කරනවා යයි ඔබ ඡායාරූප සංකරණය පරිගණකයේදී කරන විට මින් පසු එහි නිර්මාතෘ ඇන්සල් ඇඩැම්ස්ව සිහිපත් වනු ඇත.
වර්ණ ඡායාරූප හා සසඳන විට කළු සහ සුදු ඡායාරූප වැඩි චිත්ත වේගයක් ජනිත කරයි. වර්ණ හා කළු සහ සුදු යන දෙකටම රූපයේ විස්තරාත්මක මතුපිට වැදගත් වන නමුත් කළු සහ සුදු ඡායාරූපයක එම විස්තරාත්මක මතුපිට සාමාන්‍යයෙන් මග හැරෙන්නේ නැත. එය නරඹන්නාගේ අවධානයේ කේන්ද්‍රස්ථානය බවට පත්විය හැකිය. ඡායාරූපයක ඇති මෙම මූලද්‍රව්‍යයන්ට මනෝභාවයක් සැකසිය හැකිය, නැතහොත් දුරස්ථ මතකයකට ඔබව ඇද ගත හැකිය. වර්ණ ඡායාරූප අපගේ ඇස් රවටමින් ව්‍යාජ විස්තරාත්මක මතුපිටක් අපේ මනස තුල තැන්පත් කරන අතර කළු සුදු ඡායාරූප වල බොහෝ දුරට ඇත්තේ සැබ විස්තරාත්මක මතු පිටකි. මෙය නරඹන්නා මත දැඩි ප්‍රතිචාරයක් ඇති කරයි. මෙය සෑම කෙනෙකුටම එක හා සමාන නොවුනත් නිසැකවම බලපෑමක් ඇති කරනු ඇත. “කළු හා සුදු ඡායාරූප ඔබට තොරතුරු ලබා දෙන්නේ දීප්තියේ විචලනයන් භාවිතා කිරීමෙන් මිස වර්ණවල වෙනස්කම් පෙන්වීමෙන් නොවේ. වස්තු විෂය සහ වර්ණ අතර නොබෙඳෙන කළු සුදු ඡායාරූප නරඹන්නාගේ මනස රූපයේ ගම්‍යාර්ථය වෙත යොමු කරවයි. එවිට රූපය විසින් ඔබේ ඇස පමණක් නොව මනසද අවදි කරනු ලබයි. එමගින් ඡායාරූප ශිල්පියා ඔබට රූපය පමණක් නොව විඥාණයද සම්ප්‍රේශණය කිරීමට උත්සාහ කරයි.
කළු-සුදු අතර ඡායාරූප කලාව විකාශණය වෙමින් තිබූ 1913 දී, මර්වින් ඕ ගොර්මන් විසින් ලබා ගත් මුල්ම වර්ණ ඡායාරූපය සමග මෙම ඡායාරූප මාධ්‍ය සඳහා නව ප්‍රභේදයක් එක් විය. ඔහු පොඩි කරන ලද අර්තාපල් සහ රසායන ආලේප කර ඇති වීදුරු තහඩු භාවිතයෙන් වර්ණවත් ඡායාරූප ලබා ගත්තේය. මෙම ක්‍රියාවලියේ තාක්ෂණික නම ඔටෝක්‍රෝම් වන අතර ඕ’ගෝර්මන් ගේ මෙම සොයා ගැනීම නිසා කළු සුදු ඡායාරූප පිංසලෙන් වර්ණකරණය කිරීම තව දුරටත් අවශ්‍ය නොවීය.
මෙම ඓතිහාසික ඡායාරූපය සහ එහි පිටුපස ඇති තාක්‍ෂණය කුතුහලය දනවන ව්‍යාපෘතියක් වන අතර, එහි නිර්මාපකයා වෟත්තීය ඡායාරූප ශිල්පියෙකුද නොවීය. ඔටෝක්‍රොම් සඳහා පේටන්ට් බලපත්‍රය 1903 දී ප්‍රංශයේ ලුමියර් බ්‍රදර්ස් විසින් ලබා ගන්නා ලදී. මෙම පැරණි ඡායාරූප ගත් මර්වින් ඕ ගොර්මන්, මෝටර් රථ පුරෝගාමියෙකු ලෙසත්, ඔහුගේ කාලයේ සිටි සිටි ශ්‍රේෂ්ඨතම බ්‍රිතාන්‍ය ගුවන්යානා ඉංජිනේරුවරයෙකු ලෙසත් ප්‍රසිද්ධය. ඔහු 1958 දී මිය ගියේය. ක්‍රිස්ටිනාගේ ජීවිතයේ කිසිදු තොරතුරක් ඉතිරිව නැත, නමුත් මර්වින්ගේ ඒ ඓතිහාසික පින්තූරය ලෝකයට කල බලපෑම මා මෙහි සඳහන් කල යුතු නැත.
මර්වින් ඕ ගෝමන් ගේ සොයා ගැනීම ඡායාරූපකරණය ද්විත්ව මාර්ගයකට ප්‍රවිශ්ඨ කලත් ප්‍රකාශණයේදී කළු සුදු ඡායාරූප විසින් ඉදිරිපත් කරන විස්තරාත්මක මතුපිටේ යථාර්තවාදී නිරූපණය අභිබවන්නට එයට හැකියාවක් නැති බව තවමත් මිය නොගිය කළු සහ සුදු ඡායාරූපකරණය සාක්ෂි දරයි. වර්ණ ඡායාරූපයක ස්වරය ප්‍රසන්න වීමට තරමක් යථාර්ථවාදී විය යුතු අතර නිදසුනක් වශයෙන්, තැඹිලි පාට නම් ඇසට ප්‍රියජනක වන වර්ණ ආලේඛ්‍ය චිත්‍රයක් බොහෝ දෙනෙකුට හමු නොවේ. කෙසේ වෙතත්, කළු හා සුදු ආලේඛ්‍ය චිත්‍රයක වර්ණ නොමැතිකම ප්‍රසන්නය. වර්ණ ඡායාරූපයක ඇති වෙනස අප්‍රසන්න හෝ අස්වාභාවික සහ සුවිශේෂ පෙනුමක් ලබා දිය හැකි නමුත් කළු සුදු ඡායාරූපයක වෙනස වස්තුවක් හෝ දර්ශනයක් කැපී පෙනේ. “කළු හා සුදු ඡායාරූප ඔබට තොරතුරු ලබා දෙන්නේ දීප්තියේ විචලනයන් භාවිතා කිරීමෙන් මිස වර්ණවල වෙනස්කම් පෙන්වීමෙන් නොවේ. වස්තු විෂය සහ වර්ණ අතර නොබෙඳෙන කළු සුදු ඡායාරූප නරඹන්නාගේ මනස රූපයේ ගම්‍යාර්ථය වෙත යොමු කරවයි. එවිට රූපය විසින් ඔබේ ඇස පමණක් නොව මනසද අවදි කරනු ලබයි. එමගින් ඡායාරූප ශිල්පියා ඔබට රූපය පමණක් නොව විඥාණයද සම්ප්‍රේශණය කිරීමට උත්සාහ කරයි.
- – අනුරුද්ධ ලොකුහපුආරච්චි
Leave a Reply